niepogoda
wiej wietrze gdzie
szarość nieba
tam pośród deszczu
złocą się oczy słońca
i schowana za chmurami
nieśmiało budzi się tęcza
wiej wietrze niech
szumią drzewa
autor
zuza n
Dodano: 2018-05-18 16:51:30
Ten wiersz przeczytano 665 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Wiatr jak czas - zmienia...
Pozdrawiam
W muzyce wiatru można odnaleźć siebie
Pozdrawiam Zuzo paa :)
Bardzo klimatycznie.
Pozdrawiam
Lubię takie rozmarzone wiersze, pozdrawiam :)
Piękna miniatura.
Dobrej nocy :)
mam niedosyt drugiej zwrotki :)
Kłaniam się
Przyjemnie malujesz Zuzo, pozdrawiam
klimatyczna miniatura+:) pozdrawiam serdecznie
Witaj Zuzo:)
Byleby tylko nie za bardzo wiał.Taki zefirek łagodny
akurat do marzeń:)
Pozdrawiam serdecznie:)
niech powiewa ten wiatr byleby nie za zimny
pozdrawiam Zuziu:)
nostrojowo, choć wietrznie
Jak jest tęcza, to musiała być burza,
zrobiła bo chciała, pogodowy odkurzacz.
Miłego dnia Zuza. Wpadłaś ostatnio w komitywę
z pogodą.
Wiej wietrze, wiej, z głupoty śmiej,
złe chmury odganiaj,
podejść dobrym nie zabraniaj.
Fajny wiersz. Pozdrawiam :)
pogoda się zmienia jak w kalejdoskopie a na niepogodę
patent nowy uśmiech majowy :))Pozdrawiam Zuza:))