Niepokój nocy

Szepty zmęczone wiatrem
wyją potwornie,
upokarzają szyby.

siedzę przy świetle, boję się wstać.
moje myśli idą ku słową
od dawna żywym.
wiem już, że woda
roztrzaskana przez deszcz
męczy dno piekła ukrytego
przez świat.

Niepokój mój
zdradzony przez świt,
zabity przez dzień
na nowo odżywa
wraz z wschodem nocy.
oczy przepełnione uczuciem
nie skłamią tylko
w tej krótkiej chwili

autor

Ismena

Napisany: 2005-03-18 Dodano: 2005-09-21 17:10:22

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie