Moja Axa.
"(...) bo kazdy z nas ma dwie twarze(...)"...
Jesli chcesz
sfotografuj moje wnetrze
Nie pluca, zoladek i jelita...
moja dusze.
W pustych oczach
nie zobaczysz tej tajemnicy
ulozonej w embrionalnej pozycji
w moim prywatnym ukladzie scalonym.
Zamknietym?
Moze i mam swoj swiat,
ale Ty do niego nalezysz.
Moze na tym zdjeciu
zobaczysz mnie skulona
za drzewem
posrod galezi mojej niezaleznosci.
Bo w mojej duszy
graja dzis zalobnego marsza,
i nie wie nikt-dlaczego-
Z mojej twarzy
nie wyczytasz nic,
nawet polamanej kropki,
bo wlosy zaslonia mi pocieta twarz.
Jesli chcesz
spal wspomnienia o mnie,
bo przeciez one
nie znacza nic.
Czy to Ty? Czy to ja? Czy to tylko zatarte wspomnienia.
Komentarze (2)
Ktoś kto jest nawet najbliżej Ciebie- nie zna Twojego
wnętrza. A ono jest jak sama mówisz "w embrionalnej
pozycji", jest smutne bo samo jeszcze nie wie czego
tak naprawdę pragnie...
mam problem z oceną i interpretacja Twojego
wiersza.Ziarno bólu,i bicie sie w pierś, a z drugiej
strony jakby cała przynaleznośc do kogoś ujeta w
chwili rozpaczy...lubie takie nieco skomplikowane
czytadła,