Nieśmiałość

Wiem, co czujesz...

Z pewnej odległości spoglądam na Ciebie,
Kiedy się radujesz lub jesteś w potrzebie.
Nie śmiem Tobie podać swej dłoni pomocnej,
Gdy płacz mgłę rozrywa pośród ciszy nocnej.

Nieśmiałość potworna zawładnęła ciałem.
Kiedy cicho łkałaś, ja w bezruchu stałem
Miast łzy otrzeć z Twej prześlicznej twarzy,
Pocieszyć, ucałować... a nie ciągle marzyć.

Powinienem podejść...Na samą myśl o tym,
Na mym bladym czole występują poty.
Gdybym tylko wiedział, że zauważyłaś,
Jak ogromny płomień w mym sercu wznieciłaś.

Nie wiem co mam począć, jak pokonać siebie,
By z bukietem w dłoni pobiec wnet do Ciebie,
Cicho szepnąć, że kocham nawet Twoje łzy,
Że moim jestestwem władasz tylko Ty.

Pragnę wszystko wyznać, prawdy nie ukrywać,
Twym imieniem głośno mą miłość nazywać.
Jednak, co ja zrobię, kiedy mnie odrzucisz
I swoją odmową do reszty zasmucisz?

Czy będę mógł nadal kochać Cię w ukryciu?
Czy Twe światło zgaśnie na zawsze w mym życiu?
Może nie próbować nic Ci wyznać wcale,
Lecz w kieliszku wina utopić swe żale...

autor

Mrrrau

Dodano: 2004-11-14 00:36:06

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie