Nieśmiertelni

Widze cię znowu
Biedny człowieku ...
Nikt cie nie widzi
Odchodzisz w cieniu

Biedna twa dusza
Smutne oblicze
Szary człowieku ...
Nad tobą płaczę

Życie miodem płyneło
Biedny człowieku niewidzialny
Mały człowieku
Nic nie brakowało

Przy domu świecą się małe lampki
Wśród tysięcy świateł niewidoczne
Kto by twoją historię przywołał
Gdzie są oczy ku tobie zwrócone ?

Za nami takich osób jest las
twoje księgi zapisane są pustymi stronami
Nie pozwólmy by została po nas tylko
zarośnięta Kamienna tablica ...
Z wyrytymi cyframi

autor

Setyr

Napisany: 2005-10-05 Dodano: 2005-10-05 20:28:31

Ten wiersz przeczytano 373 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie