Niespełniony...

Zegar tykał pustką...
Echo krążyło głucho...
Bezlitośnie w jego głowie...

Ta woń, skalana tęsknotą...
Zwiędły płatki bezsilnych ust...
I serce zanosiło się płaczem...


Patrzył się w niebo...
Szukał...
Dotknął smutnych chmur...
Grzmiał...

Wiecznie tworzył jej odbicie...
W dźwiękach pijanych nut...
Natchnienia topił zimnem słów...

Niespełniony stał...
Rozkoszy godzien...
Samotności wiatr...

Znikome marzenia o nim...
samotna monodia...

Wyryty cierpieniem...
Kuszący pragnieniem...
Samotny wzruszeniem...
Skalany złem...

autor

Aranel

Napisany: 2006-06-29 Dodano: 2006-11-09 22:32:47

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie