Niewiara

Może i czekam na zbawienie,
Bo chciałem widzieć mikołaja.
Lecz jak mam zmienić te wrażenie,
Gdy życie ciągle robi jaja.

Omija mnie radosna gala,
Tumani świętym obrzydzeniem.
Ja jestem temu bardziej z dala,
I świąt w tym stylu wciąż nie cenię.

Wolę w zaciszu coś przeżywać,
Nawet duchowe czuć natchnienie.
Niż oszukaną bojaźń skrywać,
Przed ponoć bożym narodzeniem.

Teraz gdy głoszę swą niewiarę,
Radośniej witam każde święta.
Wszystko, co dają są mym darem,
Będę też o nich wciąż pamiętał.

autor

Grand

Napisany: 2013-12-25 Dodano: 2013-12-26 09:54:49

Ten wiersz przeczytano 1177 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Święta Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie