Niewidzialna

Tym razem dla dwóch osób...

Przemawiam do Ciebie wzrokiem
Lecz Ty nie rozumiesz tego języka
Zbliżam się do Ciebie spokojnym krokiem
Lecz Ty mnie nie spotykasz

Omijasz mnie, nawet na chwilę nie przystając
Moze w ogóle mnie nie widzisz
Ale ja wołam do Ciebie - CZEMU? - pytając
Chyba mnie nie słyszysz

Oglądam się za Tobą, patrząc dokąd zmierzasz
Aż oczy mnie bolą ze zdziwienia
Lecz Ty kroki do swego celu odmierzasz
Dziewczyna, kłamałeś mówiąc, że nie znasz jej imienia

Ty mnie nadal nie widzisz, albo udajesz
Przytulasz ją, całujesz, mówisz KOCHANIE
Nawet z daleka zakochanym się wydajesz
Proszę, usłysz me słowa- ona Ci serce złamie

Przygladam się temu wszystkiemu z boku
W ciszy i samotnosci płaczę
Szybko więc przyspieszam kroku
Mam nadzieję, ze Cię kiedyś zobaczę

Będziemy biec ku sobie z całej siły
Oplotę rękoma Twą szyją
Przytulisz mnie i pozałujesz mój miły
Wtedy wreszcie poczuję, ze naprawdę żyję!!!

... ale z jednej klasy. Buźki :*

autor

Mariolcia

Dodano: 2005-11-01 16:43:47

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie