Niewiedza

Patrzysz na mnie
swoim tępym wzrokiem
wbijasz nóż w serce
i zaraz wyciągasz

lecz serce nie krwawi
bo serce nie bije

chciałeś mnie zabić
a tu nici z morderstwa

spokojnie chwytasz topór
i dokonujesz dekapitacji

lecz oczy wciąż patrzą
a usta drwią z ciebie

Twoja twarz nadal
jest spokojna

I znów patrzysz na mnie
swoim tępym
ale przeszywającym
jak szabla
wzrokiem

A moje ciało zaczyna żyć

znów tchnąłeś
we mnie duszę

lecz teraz jestem kaleką

Nie dbałem o swoje ciało
a Ty je wskrzesiłeś

Nie wiedziałem
że jesteś Bogiem

Nie wiedziałem
że naprawdę istniejesz

autor

Problematyk

Dodano: 2006-08-27 21:48:16

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie