Niewiele nam dano
Oto na drogę daję ci
Serce co może przestać bić
I stopy obolałe
Co nie chcą iść już wcale
Delikatnym cię uczynię
Skończoności naczyniem
Okruchy raz po raz będą spadały
Aż po drodze ukruszysz się cały
autor
((Juliette))
Dodano: 2017-05-15 11:06:55
Ten wiersz przeczytano 409 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Mam podobne odczucie do krzemnaki.
Pozdrawiam:)
to jakaś kruszyna, co kruszyć już się zaczyna
Pozdrawiam serdecznie
Ciężko będzie iść tą drogą, ale może właśnie nią warto
iść:)
Ciekawy przekaz, choć nie wydaje mi się, aby to była
garść dorych życzeń- na drogę. Miłego dnia:)
Smutny tekst. Pozdrawiam
też podaje rękę i idziemy razem pozdrawiam
Chodźmy razem, będzie lepiej.