W niewoli
Od dawna już moje serce
Jest jeńcem, żyje w niewoli,
Przegrało wojnę z rozsądkiem
Co nie chciał ma miłość pozwolić.
I więzi je za kratami
W łańcuchach, w wielkim rygorze
A ono się wciąż wyrywa,
Bo czuje się coraz gorzej.
Próżno się szarpie i woła
Nikt go nie może usłyszeć,
Więc poprosiło o pióro
I głupie wiersze wciąż pisze.
autor
Alicja
Dodano: 2004-11-09 00:06:34
Ten wiersz przeczytano 475 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.