NIEWOLNIK ZŁOŚCI
Nieświadomie w swej głupocie
Własne szczęście depcze w błocie
I zabija cud miłości
Gdy go łapie atak złości
Nierozważnych słów potęgą
Miażdży serce pełną gębą
I do raju drzwi domyka
Robiąc z siebie niewolnika
autor
monsterka
Dodano: 2006-01-09 16:08:24
Ten wiersz przeczytano 474 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.