Niewyczuwalnie

Chodzę poboczem fantazji,
patykiem piszę w niej strofy,
szukam ciekawej przystani
gdzie słońce wnika w alkowy.

Bo tylko żuraw zgarbiony
wyciąga ramię do ludzi,
brak jest prawdziwej pokory,
a miłość poszła na skróty.

Trzymam więc palec na tęczy
czułej na dotyk i ciepło,
jak nigdy dotąd półszepty
wpisują w umysł jej piękno.

W barwach zasiada nadzieja -
często wzgardzona przez ludzi,
krzyczy i woła – mam przekaz -
dla ciebie nie ma spraw trudnych!

Od świtu dzielą sekundy,
choć księżyc trzyma się żagli,
przerywam gwiezdne wędrówki
i godzę życie z myślami.

W tęczowych barwach od rana
wyrusza w trasę marzenie,
już tylko sobie powtarzać -
tak wiele szczęścia jest we mnie.
2.03.2012
(Cztery mile)

autor

Maria Sikorska

Napisany: 2012-03-02 Dodano: 2016-04-17 12:27:38

Ten wiersz przeczytano 1458 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie