NIEWYMIAROWOŚĆ
góry długie
wznoszą się jak strzała w niebo
objętość rośnie
jak ogromna fala
głębia ciężka
jak kamień na sercu
prostota zgięta
trzyma się jak starożytny dąb
krótka piłka wlecze się
jak wątek niedościgniony
miniatura wielka
jak kosmiczna przestrzeń
olbrzym mały
skurczony jak ziarnko piasku
dźwięki milczą
jak szmer minionych dni
cisza woła
jak niezmierzona głębia oceanu
stałe ciała nietrwałe
drżą jak liście na wietrze
nieruchomości przenoszą się
jak cienie w mglistej nocy
a nieczytelny wiersz
tkwi w kartach czasu
twój umysł czyta jak z otwartej księgi
odkrywając tajemnice zapisane w czeluściach
czasu
Z góry dziękuję za czytelniczą ciekawość i wszelkie uwagi.
Komentarze (30)
niepowtarzalne i zawsze ciekawe
Bardzo podobają mi się Twoje nietuzinkowe przemyślenia
i wnioski, z niecierpliwością będę czekać na kolejne,
wszak istniejemy...serdecznie pozdrawiam :)
Niewymiarowość jest jak wszystko względna i zależna od
punktu odniesienia. Odkrył to Albert Einstein i
wskazał, że dotyczy ta teoria nie tylko aspektu
fizyki, ale też i całego życia. Wszystko też ma swoją
drugą stronę, która jest przeciwna. To co ma np.
wymiar, nie ma znaczenia w przestrzeni np. kosmosu,
który tu może być punktem odniesienia. Tak jak jeden
pojedynczy elektron nic nie znaczy, może posłużyć jako
przykład niewymiarowości. Tak więc jest coś, ale jakby
tego nie było, z drugiej strony, jeśli cokolwiek jest
ma jakiś potencjał, ponieważ zawsze może połączyć się
z innym, a wtedy w jedności siła i już postać rzeczy
przybiera inne znaczenie. Zaczyna mieć jakiś wymierny
wymiar. Gdy dodamy do tego czas, mamy dynamikę, a ona
wprowadza kolejny termin jakim jest przemijanie. To
oznacza z kolei, że wszystko ma swój właściwy termin
ważności. Dalszy proces prowadzi do kolejnej
transformacji przemiany, aby na koniec stać się
podstawą, do rozwoju nowej formy bytu i wszystko
rozpoczyna się znowu i tak w kole zależności i
współzależności bez końca. Można tu dodać jeszcze, że
co powstaje, zawsze ma swoje konsekwencje i skutki, a
te kolejne itd. na drodze powiązań jak w reakcji
łańcuchowej.
Pozdrawiam pięknie ;-)
Wraz z czasem wszystko przemija. Ślę moc pozdrowień i
uścisków:)
Ciekawe te połączenia rzeczownika z przymiotnikiem i
dalsze rozwinięcia myśli. Pozdrawiam.
Z czasem nikt nie wygra. Plus za wiersz.
Wszystko przemija, ważne że pozostaje w
pamięci...Pozdrawiam Stasiu :)
Jakby nie patrzeć czas jest jakimś wyznacznikiem
działania:)
Pozdrawiam
Kim jesteśmy wobez natury?
Himalaje naszych możliwości- dla każdego inne.
Jesteśmy zawsze jacyś.
Źli, dobrzy i nigdy nijacy.
Co dla jednych małe, nieistotne,dla drugich ważkie,
fundamentalne,a razem z falą czasu płynnie w
nieuchronne i tylko umysł niewzruszony wydaje się być
wieczny tajemnicą poznania.
Dla mnie to wysoko filozoficzny wiersz.
Serdeczności na nowy dzień.
Staszku przekaz wiersza mówi o ulotności wszystkiego
co nas otacza, a zapisane księgi obudzą wspomnienia.
Pozdrawiam serdecznie
Intrygujący wiersz!
Ta niewymiarowość jest dla nas w pewnym sensie
zagadką... i fascynuje nas.
Serdecznie Cię pozdrawiam
Wiersz zawiera tęsknotę, przemijanie.
Pozdrawiam:)
Dokładnie tak, jak w wersach niewymiarowość,
"tajemnice zapisane w czeluściach czasu", pozdrawiam
serdecznie.
1: niezmierzona głębia oceanu..