Niezapominajka
Zwiędła wczoraj niezapominajka,
pokonana przez jedną łzę,
ucięta ostrzem wspomnienia,
nie ma już niej TEJ iskry...
Chłopak w żałobie?
Żałoba w chłopaku,
głęboko wciśnięta,
na zawsze widoczna,
rana na ranie, ból ostry,
a wszystko w nim...
W nim jednym,
w nim przeklętym,
w nim niezmiennym,
w nim - podróżniku
na szlaku straconych
Jednak znalazł donicę,
a w niej, w ziemi czarnej
niebieską kwiatem,
zieloną łodygą,
ciepłą sercem swym
autor
Zbuntowany Wędrowiec
Dodano: 2007-08-31 23:40:15
Ten wiersz przeczytano 411 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Napisałam komentarz, jednak dziwni ludzi zniszczyli
całą moją wypowiedz. Przepraszam Ciebie za takie
chamskie zagrywki tych osób.