Niezauważona.
~~ patrz ~~ to ludzka rzecz ~~
Biegnąc w przód mijam ludzi,
którzy patrzą na mnie dziwnym wzrokiem.
Gdy oglądam się za nimi,
widzę jak odchodzą twardym krokiem.
Niepojęta w mojej głowie,
obojętność na ich twarzach namalowana.
Ratunku! Pomocy! - nikt nie reaguje -
Pomóżcie! Jestem poszkodowana!...
Już sił mi powoli brakuje,
wyczerpana na chodnik spadam.
Nie mogąc już mówić,
tylko gestami o pomoc kogokolwiek
błagam.
Lecz nikt się koło mnie nie zatrzymuje.
Bezwładnie oczy swoje zamykam,
tak po prostu nic już nie czuję.
Umieram…
Pośród ludzi tłumu…
Niezauważona…
by Dżoana
~~ dla wszystkich ludzi, którzy pomagają innym w trudnych sytuacjach ~~ dla Ciebie też Kochanie ~~ Kocham Cię bardzo ~~
autor
asiakrosno88
Dodano: 2008-01-03 19:17:56
Ten wiersz przeczytano 688 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Odejść niezauważalnym jest najgorzej:( boli kiedy
cierpisz a nikt tego nie widzi....+
pozdrawiam
Wiersz mnie ujął...
Ta samotna śmierć w tłumie... Jest powszechna...
W tłumie najłatwiej być samotnym. Wiem cos o tym.
Jedną z gorszych rzeczy jest nie otrzymywać pomocy
kiedy o nią się prosi, oby jak najmniej ludzi to
spotykało "+" piękny wiersz pozdrawiam
Dzisiaj wiekszość ludzi zyje samotnie w tłumie
innych...