- niezwykła zwyczajność -
Budzik?
To już?
Nie przypuszczałam...
- Dzień dobry.
- Dzień dobry.
Uśmiech.
Buziak.
Byle krótki, bo...
Ty wiesz...
Wstaję prawą nogą.
Celowo.
- Odwiozę cię.
Mówisz.
Uśmiech.
Buziak.
Byle krótki, bo...
Ty wiesz...
Nudne?
Nie dla mnie.
Dla Ciebie też nie.
autor
myśli nieuczesane...ona
Dodano: 2008-06-13 10:35:24
Ten wiersz przeczytano 378 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Wiersz wyraża znudzenie dwóch osób sobą. Do ich
związku wkradła się rutyna. Wiersz skłania do
refleksji. Ciekawa gra słów.
Proste- bo takie jest w rzeczywistości nasze życie. W
dzisiejszych czasach, w świece, który pędzi z
niesamowitą prędkością trzeba umieć zatrzymać sie
chociażby na minutę i pobyć z drugim człowiekiem.
To taka nasza codziennosć, cudnie że potraficie w
zabieganiu znaleźć czas na drobne akty życzliwosci i
buziaki...one daja nam najwiecej siły...