Niezwykły gość
Gdzie samotności ścieżki wiodą
W cichości płynie smutne życie
Nieustraszona niepogodą
Miłość miłości szuka skrycie
I puka lekko w drzwi zamknięte
Niepewna łaski gospodarza
Choć gościnności prawo święte
I rzadko się odmowa zdarza
Gdy drzwi otworzą się szeroko
Miłość wymości dom kwiatami
Skradzionym lazurem obłokom
Rozleje szczęście strumieniami
Jaśniej zaświeci gwiazd plejada
Księżyc wypłynie spoza chmury
I nawet cisza zacznie gadać
Miłość największe burzy mury
Komentarze (15)
piękny wiersz...czytam i czytam...i się zachwycam
Średniówka klękła Juleczko miła
chyba Ci miłość tu zawiniła.
W każdym wersie powinno być 5 + 4
8 wers = 4 + 5…(błąd)
11 wers = 6 + 3…(błąd)
Ileż to miłości ludzie poszukują i nigdy im się nie
udaje znaleźć. Wprost trudno pojąć z jakiego powodu
tak się dzieje.
Jak w swiecie bajek i basni, ale przeciez my tego
szukamy, wiec brawo
nie ma człowieka, który może żyć bez miłości...bo bez
niej jesteśmy nikim...to ona powoduje, że jesteśmy
wyjątkowi, najważniejsi, otwarci, pełni
optymizmu-otwierajmy drzwi, nawet , gdy nam sie tylko
zdawało, że ktoś pukał!
na miłość trzeba się otworzyć, tak jak otwiera s
gospodarz drzwi swojego domu...dla gościa...
Świętym prawem gospodarza, dla miłości i z wielkiej
gościnności,kwiatami dom wymości.Obłokom lazurem
skradzionym,rozleje szczęście strumieniami,i niech
zaświeci gwiazd plejada.Cichutko,cichutko miłośc się
skrada.Niech burzy wszystkie mury.ż radości skaczmy
pod chmury.Piękny wiersz Julko.Nawet cisza zacznie
gadac.+
"i nawet cisza zacznie gadać" pięknie to ujęłaś
Pięknie to ujełaś ale miłość jest tylko wtedy piękna
gdy jest odwzajemniona.Cudowny wiersz zresztą jak
każdy jeden Twój
Julko jak zwykle temat wspaniale ujełaś, tym razem
miłość opisałaś...ale lata płyna i czasy się zmieniają
inne zwyczaje teraz nastają...za miłościa ganiamy,
sercem ja witamy ale drzwi najczęściej przed nosem
zamykamy...nie ze złosliwości czy serca złego ale
dlatego, że dziś biomy sie nieuczciwości i serca
przewrotnego...
Na miłość nie ma mocnych,jeszcze nikt nie był wstanie
wygrać z miłością z jej zburzeniem.Piękny wierszyk
gratuluje
Milosc wymosci dom kwiatami,ksiezyc wyplynie spoza
chmury...zatrzymaj tego gosciana zawsze!Ladniutko
piszesz.
Takiego gościa zawsze wpuszczę...pięknie napisałaś
No, no, no, na takie zaproszenie tylko wejść bez
pukania...
ładny wiersz, miłość rzeczywiście burzy największe
mury gdy jest prawdziwa