Nigdy nie pragnąłem...

W podzięce za nowe życie...

Nigdy nie pragnąłem szczęścia... tak jak wtedy właśnie,
Chciałem trzymać, radość, brać jej garście,
Ciągłe pytanie, gdzie ona jest, jak ją znaleźć,
Głucha cisza, powoli nadzieje tracę...

Dzień kolejny, załamanie ducha...
Droga prosta, a jednak tak trudna.
Szedłem nią kolejny raz... nie było łatwo - sam,
Tylko nadzieja pchała dalej, że gdzieś znajdę Ją tam...

Stłumiona myśl, przeszła przez świadomość,
Czasem na smutek najlepsza stara znajomość,
Czasu wiele, niech piękność go umili,
Tak myślałem w tamtej chwili...

A teraz? Teraz krew płynie szybko do serca,
Ono bije, bije do mojego Szczęścia,
Nigdy nie myślałem wcześniej tak,
Że ktoś przesłoni mi cały świat...

Dostałem od życia coś niepojętego,
Mam nowe życie... Tak bardzo pragnąłem tego,
Mam kogo kochać, o kim myśleć, by mieć uśmiech,
Chciałbym powiedzieć, że Cie kocham... ale Ty o tym wiesz...

Dar który mi złożyłaś przeszedł wszelką cenę,
Dostałem spełnienie marzeń... Ciebie...
Jak odwdzięczyć się, myślę z dnia na dzień,
Ale jak? Jaki dar złożyć za me istnienie...

Dziękuje

autor

Somebody

Napisany: 2008-07-03 Dodano: 2008-07-03 22:15:28

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie