nigdy nikomu
Nie powiem nikomu,ze o Tobie śnię
Tylko wtedy bywam z Tobą częściej
i to są nasze tajemne spotkania,których
odmówić sobie nie mogę
Już nie powiem i Tobie,że znów mi się
śniłeś,
że zachłannymi ,uważnymi palcami
rozpinałeś wszystkie moje guziki,
a na mojej skórze pisałeś magiczne
formuły,
które wbiły się na zawsze w moją duszę
I choć Ciebie sobie wyśniłam
stałeś się z kości ciała i rozumu
A duch Twoj poezją mnie otulał
lecz juz znikł?
autor
rite
Dodano: 2008-07-21 19:12:23
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Najbardziej podoba mi sie ten ..... "a na mojej skórze
pisałeś magiczne formuły" bardzo pięknie trafnie
używasz bardzo dobranych metafor...
Pozdrawiam
zamysł wiersza interesujący - troszkę staranności w
budowie przydałoby sie, ale ogólnie dobrze.
Prezde wszystkim zadbaj o rytm wiersza. Każdy wers
powinien stanowić jakąś całość. Tu jest trochę
bałaganu, niepotrzebnego chaosu. Warto też oczyścić
nawet taki krótki wiersz z nadmiaru słów.
Poza tymi niedostatkami podoba mi się :)