Nigdy więcej

Już nigdy nie użyje tych dwóch słów,
Już nikomu nie powiem właśnie tego,
Przestałam ufać gdyż wiele razy się zawiodłam,
Nikomu więcej już nie uwierzę,
Nie, moje serce już kochać nie chce,
A ja już więcej nie chce łez wylewać.
Ten rozdział zakończyłam,
Proszę, błagam już nie chce cierpieć.
Te rany zadane niczym wieczne,
Są jak studnia bez dna,
Są zadane przez kłamstwo miłości,
Boże pomóż i strzeż mą duszę,
Strzeż me serce przed bólem...

autor

Gestreia

Napisany: 2007-04-05 Dodano: 2007-04-05 20:35:01

Ten wiersz przeczytano 378 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie