Nigdybym nie wierzył że z...

Nigdybym nie wierzył że z odległych granic ,
Losy Mnie rzucą u progu twego serca ,
I że wysiłek nie przyda się na nic ,
W krwawych bojach o miłość twoją .

Nigdybym nie wierzył że są tacy ludzie ,
Co wolność moją zgubią lub sprzedadzą ,
Co litość maja dla ludzi ,
A godność są ciągle sprzedają .

Sprzedane uczucia , dusze kochanek ,
Honor , miłość – to puste słowa ,
Wielcy ludzie w tych sprawach są ,
A panem ich rozpacz i głuch lęk .

Zdrada , nienawieść to motta ich ,
Oni jednak słabi gotowi są do walki ,
By pozostawić świat takim jak dla nich jest ,
I topić go nadal w krwi .

Nigdybym nie wierzył ,
Jak straszna rzecz może się stać ,
Bo Ci którzy wierzyli – upadli ,
Ale serca ich odrodzą się ,
Gdyż struna miłości nigdy nie opuści ich .

autor

tomaszc

Napisany: 1999-10-23 Dodano: 2005-04-27 00:28:16

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie