Nigdziebądź
https://www.youtube.com/watch?v=nMseLyfF4so
z perspektywy
i w całkowitej pustce
dotarłam do krainy
zwanej Nigdziebądź
gdy los mnie rzuca w morze
by nauczyć mnie
życia
jak samotną łódkę
jak biały żagiel
pomimo wzburzonych fal
obiecałam sobie
przetrwam ten sztorm
nie zatopię jachtu
z Nigdziebądź
wychodzę naprzeciw teraz
z decyzją i nową siłą
Katarzyna Oberda
autor
katarzynaoberda
Dodano: 2019-08-25 10:30:06
Ten wiersz przeczytano 1534 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Wiktorze,
Bardzo cieszę się, dziękuję :)
Regiel
Najserdeczniej dziękuję, bardzo w to wierzę :)
Bardzo sie podoba - pozdrawiam i glosuje
Podoba się - słusznie. W kazdym miejscu na lądzie i
morzu
Pozdrawiam serdecznie Kasiu:)
Tak trzymaj Kasiu, bo po sztormie, morze zawsze się
uspokaja i pozwala żeglarzowi bezpiecznie dotrzeć do
portu.
yamCito
Rysiu, jak miło znów Cię widzieć :) :D
Fajnie, też je lubię. Wenę mam ostatnio prosto z serca
nieograniczoną ;-)
a kuku
Miło,zapraszam :)
Babcia Tereska
Teresko, to prawda :) Staram się.
Anula-2
Zamiana nastapiła w sposób zdecydowany :D.
Tu byłem.
NIGDZIEBĄDŹ - lubię takie stwory...
Sztormy życiowe... trzeba mieć dużo siły by je
pokonać.
Pozdrawiam
Zamienić Katarzyno na Wszędziebądź,
tylko którą iść drogą, prawą czy lewą.
Pozdrawiam Kasiu, wybór prosty.
I to mi się podoba :)
Dziękuję.
To coś bliżej nieokreślone, puściłam z wiatrem z pod
który płynę, wolno :)