Nikotyna - lek czy toksyna ?

Z ręki mu kieliszek spada
Usta drżą, twarz - cała blada
Zaraz znów mu się dostanie
Żona sprawi tęgie lanie.

Więc ucieka w cichy kąt
By nikt nie czuł dymu swąd
I choć w sercu już coś kłuje
Skręt z kieszeni wyskakuje

Ta przyjemność, ta jedyna
Lek w bezdusznym świecie - nikotyna
Drżącą ręką, z psim spojrzeniem
Pali skręta pod sklepieniem

Nikotynowe receptory w jego ciele
Chłoną żwawo cudne ziele.
Czując się jak Wielki Pan
Mózg przechodzi w błogi stan.

I depresja, wszelki lęk,
W zapomnieniu ginął w net
Z pewnym krokiem, miną hardą
Do środka bierzy twardo.
Teraz żonka niech się chowa
Idzie wszak biologiczna odnowa.

I kto powie, kto zaprzeczy
Że narkotyk ten nie leczy.
Choć uzależnienie ma
Lepszy jest niż terapeuta.

autor

uscina

Napisany: 2004-10-29 Dodano: 2004-11-19 08:07:12

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie