*Nikt?

Stoisz tak przed sklepem
i czekasz na swój łup
za parę lat wspomnienia
przekształcą się w słup
a ty zginiesz na ulicy
jak niemowa w tłumie
w tej brudnej stolicy
wielkiej smutków sumie
myślisz że pójdziesz gdzieś w dal
lecz przepaść się otwiera
zamienia się wkrótce w żal
i ludzkość w przyszłości umiera

Byłaś niczym w przeszłości
i niczym pozostaniesz
takie są twoje kości
i taką zostaniesz
Jak mała mrówka wędrujesz
nie interesujesz się bólem
innych ludzi szokujesz
stajesz do wszystkich murem

Pomoc tobie jest zbędna
jeśli smutek jest twoją nadzieją
twoja osobowość jest zrzędna
będziesz marnym uczuć kaznodzieją

Cierpiałam, ty dobiłaś mnie bardziej.

autor

EmilyTankian

Dodano: 2012-04-06 20:42:43

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Wrogi Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie