Coś z nami nie tak?

Witaj Moli!
Ciekawe refleksje przedstawiłaś w swoim wierszu na
temat wspóczesnego społeczeństwa.
Nie wiem, czy faktycznie brak nam igrzysk i zabaw. Tu
bym dyskutowała,
Cieplutko pozdrawiam :)

Witam Mikołajkowych, czwartkowych i piatkowych Gości.
Sporo mi sie uzbierało zaległości, a wydajność
wyraźnie okulała...

Zatem wybaczcie.

Dziękuję za pamięć i jej ślad na mojej stronie.

Niestety, zmienily sie wartosci i ludzie. Pozdrawiam
Bozenko :)

Jesteśmy zamotani w codzienności, na którą coraz
rzadziej mamy wpływ.

Bardzo dobry, refleksyjny wiersz!
O nas i o tym jak dużo tracimy w życiu, skupiając się
na bzdetach...

Mądra puenta!

Serdecznie Cię pozdrawiam

A ja Bożenko nie mam żali, nie chcę igrzysk, staram
się czerpać miłość, radość i szczęście w rodzinie, a
na to co na zewnątrz nie zawsze mam wpływ, a czy będą
wartości to zależy od nas samych, refleksja
zatrzymuje, pozdrawiam ciepło.

Sorrki lit. z tego...

Witaj Norbercie,

miło, że wciąż o mnie pamiętasz.
Cieszę się ytego jak odcztaleś te wersy.
Jednak mimo pewnych różnic w kwestiach zasadniczych
rozumiemy się...

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

No cóż Moliczko , świat jest tyle wart na ile
zasługuje,
najgorsze jest to, że coraz bardziej traci na wartości
Ale to już nasza wina.
Jak tylko potrafimy, tak bez przerwy go niszczymy.
Bardzo fajny, mądry wiersz o nas samych.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia :)

Anno, Elżbieto, jastrzu, Marysiu, Damianie witam na
tej stronie i pięknie dziękuję za to, że byliście tu i
swój pogląd w zapisie pozostawiliście.

Udanego tygodnia wszytkim życzę.

Wiersz zatrzymuje czytelnika

Czasami tak jest.
Zanikają wartości.
Dużo jest ludzi na świecie- coraz trudniej o
Człowieka.
+

a mnie się wydaje, że non stop mamy igrzyska -
wystarczy włączyć tv - co kanał to walka na pięści,
na języki, na memy i tp. itd.

Diagnoza ogólna. Intuicyjnie wyczuwam, że słuszna.
Jednak jak rozejrzę się po swoich znajomych widzę
jakoś samych takich, których ta diagnoza nie dotyczy.

Wiersz skłania do refleksji...wyścig szczurów
uniemożliwia czerpanie radości z drobnych małych
rzeczy jakie niesie nam życie...Pozdrawiam Moliczko :)

jakoś strasznie blado wypadam na tle tego wiersza- nie
mam tęsknot, żali, a i entuzjastką igrzysk też nigdy
nie byłam.