No i co...
Przycupnęły góry w zimnej otulinie
z puchu, co powleka martwe sny natury.
Na borowych szlakach snuje się leniwie
nikła pieśń o ścieżkach. Zakryty świat
bury
srebrnym jest milczeniem. Księżyc na
bezłowiu
sierpem mgławym zawisł, karmiąc ciszą
myśli.
A mnie wszystko jedno, gdy błękitność w
głowie -
potrafi i w grudniu wiosenkę nam
przyśnić.
autor
Rozalia3
Dodano: 2023-12-10 05:03:13
Ten wiersz przeczytano 732 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Tego błękitu nigdy nie trać.
Z podobaniem.
Prześliczny i nastrojowy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję serdecznie wszystkim gościom za zatrzymanie
się przy wierszu i słowa w komentarzach:)
Re: krzemanka dziękuję bardzo za wnikliwość i
sugestie... Wstawiłam do wiersza interpunkcję, aby
lepiej się czytało:). "Bezłowie" księżyca to, tak
najprościej, przeciwieństwo "łowów".
Pozdrawiam wszystkich bardzo ciepło i życzę miłej,
udanej niedzieli:)
Bardzo ładnie i nastrojowo :)
Uwielbiam zimowe pejzaże :) I mógłbym tak cały rok
(zresztą miałem takie ponad dwa lata na dalekiej
północy) - wokół, fizycznie, zima przez 12 miesięcy, a
w sercu wiosna :)
A to "bezłowie" to myślę sobie, że taki neologizm -
coś jak "bezrybie", którego jednym ze znaczeń jest po
prostu okres zastoju w czymś, bezczynności.
Z wielką przyjemnością poczytałem.
Pozdrawiam ciepło, Rozalio :)
Klimatycznie. Mam problem ze zrozumieniem tego
fragmentu
"żadna pieśń o ścieżkach zakryty świat bury
srebrnym jest milczeniem księżyc na bezłowiu" Możliwe
że tylko ja nie wiem czym jest "bezłowie".
Co myślisz Rozalio o zmianie "cupnęły dziś góry" na
"przycupnęły góry"? Miłej niedzieli:)
co tam zima gdy w sercu radość!
Piękna zimowa melancholia. Ślę moc serdeczności i
pogody ducha:)
Pięknie opisany odpoczynek natury.
Nieważne jaka jest pogoda za oknem, ważne, że pogoda
ducha jest w nas.
Pięknie pokazałaś kontrast zimowej aury z tym, co jest
w naszych myślach i w sercu.
Cieplutko pozdrawiam :)
Wiersz pisuje przyrodę w stanie spoczynku, gdzie góry
przysnęły pod warstwą puchu, a księżyc srebrnym
milczeniem nadaje całości niepowtarzalny nastrój.
Krótko i zgrabnie o zimowym krajobrazie, łączącym
delikatność natury z introspektywnym tonem.
(+)