No i co...
Przycupnęły góry w zimnej otulinie
z puchu, co powleka martwe sny natury.
Na borowych szlakach snuje się leniwie
nikła pieśń o ścieżkach. Zakryty świat
bury
srebrnym jest milczeniem. Księżyc na
bezłowiu
sierpem mgławym zawisł, karmiąc ciszą
myśli.
A mnie wszystko jedno, gdy błękitność w
głowie -
potrafi i w grudniu wiosenkę nam
przyśnić.
autor
Rozalia3
Dodano: 2023-12-10 05:03:13
Ten wiersz przeczytano 711 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
no i co
masz plusa, o!
Dziękuję pięknie kolejnym gościom za przeczytanie i
miłe słowa...:)
Bort do tłumaczenia "bezłowia" Twoja formułka gotowa:)
Dziadek Norbert dziękuję również za życzenia, które
odwzajemniam:) i za wierszyk:)
Gdy Ciebie widzę odrywam myśli
od spraw przyziemnych. Wiosnę dziś śnij mi.
Zgarnij zimnotę dnia powszedniego.
Wstawiaj się częściej, drogi kolego...
utworze miłosny.;)
Pozdrawiam Was serdecznie i życzę wielu miłych i
spokojnych chwil przedświątecznych oraz pogodnej,
udanej niedzieli:)
Za oknem zima swe figle płata,
natomiast w sercu panuje wiosna,
swoje smuteczki do kąta stawia,
bo to najlepsza dzisiaj odskocznia.
Bardzo ładny, refleksyjny wiersz Rozalio.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego wieczoru
oraz udanych, szczęśliwych, radosnych świąt
Bożego Narodzenia :)
Otóż i zimą może być wiosna, gdy serce sercu tak
blisko i tego Ci sercem życzę i dziękuję. Piękny
wiersz Rozalio :)
Ślicznie :)
Bardzo ładny obrazek.
Piękny obrazek namalowałaś słowami. Gdy w sercu
wiosna, zima niestraszna. Pozdrawiam ciepło :)
No i co...no i aby do wiosny! :))
Pozdrawiam Rozalio :)
Śliczna, ujmująca poezja!
Metafory urzekają... "Księżyc na bezłowiu sierpem
mgławym zawisł, karmiąc ciszą myśli".
Wiersz, który zabiera czytelnika w przestworza liryki,
zachwyca... i emanuje "błękitem" w bieli...
Serdecznie Cię pozdrawiam
P.S.- pięknie dziękuję za przemiłą wizytę pod moim
wierszykiem.
Bardzo ładnie :)
Pozdrawiam Rozalio.
Przepiękna poezja,
zachwycona klimatem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Tak, błękitność w głowie, a czerwień w sercu i zima
niegroźna. Pięknie wyszło.
Jestem poetyckim dinozaurem. Uwielbiam bogactwo słowne
i oryginalność wypowiedzi.
"Księżyc na bezłowiu sierpem mgławym zawisł, karmiąc
ciszą myśli".
Tego właśnie szukam w poezji.
Serdeczności :)
Pięknie, klimatycznie bardzo, z podobaniem, pozdrawiam
ciepło.
Bardzo ładny, nastrojowy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)