No cóż...
Zaufaj mi
mówiły oczy
ufała
dziś zraniona
tuli pustkę w ramionach
jutro znowu uwierzy
bo trzeba dobro
widzieć w człowieku.
Zaufaj mi
mówiły oczy
ufała
dziś zraniona
tuli pustkę w ramionach
jutro znowu uwierzy
bo trzeba dobro
widzieć w człowieku.
Komentarze (9)
Tak jakoś smutno, ale taka jest rzeczywistość.
pozdrawiam
Taka prawda...
Krutko i fajnie:)
bardzo wymowna ładna miniaturka:-)
pozdrawiam
Smutna prawda.Pozdrawiam serdecznie
Każdy z nas niejednokrotnie się zawiódł, ale i tak
ufamy. Ładne słowa w Twoim wierszu.
Pozdrawiam:)
Dlatego tak ważne jest wnętrze człowieka a nie
powierzchowność.
Serdeczności paa
Niestety, tak dzisiaj
spadła wartość słowa,
że i zaufanie
trzeba kontrolować.
Ciekawy przekaz w miniaturce
Pozdrawiam
dokladnie w koncu mamy domniemanie dobrej wiary
pozdrawiam