Noc... kolejna

Czasami w nocy wychodzę,
Po cichu, na palcach, bezszelestnie
Stąpam po zimnej podłodze.
Ciemność...
Wiatr przytula się do mnie,
wita się jak z dobrą znajomą,
delikatnie gładzi twarz,
rozwiał pewnie by włosy, gdyby nie były zgolone.
Jest jak zawsze, od kiedy pamięcią sięgam,
Na trawie czarnej jak moje życie klękam.
Cisza...
Myśli paskudne, nieczyste,.
Ale dalej siedzę, czekam na nią.
Wszystko takie psychodeliczne.
A ona przyjdzie, jak zawsze,
Usiądzie na drzewie.
Ubrana w tak dobrze mi znaną długą, starą sukienkę,
Smutnymi oczami patrząc w księżyc przez całą noc.
Kim ona jest? Czasami mam niejasne uczucie, że mną.
Tylko gdzie ja mam tą całą moc?

autor

Apatia

Dodano: 2007-04-06 09:22:09

Ten wiersz przeczytano 777 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie