Nocą

Nocą wpatruję się w ciemność
przez okno pociągu pędzącego w nieznane
Wśród tej ciemności rozpoznaje drzewa
ogromne i majestatyczne

Gdzieniegdzie w oddali mignie jakieś światło
Kilka samotnie stojących domków
Chłód wieje mi na twarz
Chłód nocnego powietrza

I znowu wpatruję się w ciemność
Przerażającą i tajemniczą
A teraz widzę wagony na bocznych torach
Czyżbyśmy się zbliżali do stacji - celu naszej wędrówki?

autor

Słoneczko23

Napisany: 1999-06-16 Dodano: 2005-11-12 15:49:09

Ten wiersz przeczytano 353 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie