Nocą, o wpół do ranka

Już?
Czy to już?
-pytasz mnie we śnie?

Przebiegasz między moimi włosami,
Jesteś jak powietrze po burzy,
Skrzysz się uśmiechem,
Który zeskakuje jak iskra
Między kciukiem, a palcem wskazującym.

Czubkiem, nosa zakreśliłaś wokół mnie linie,
Które już do końca życia będą moim horyzontem.

Twoje włosy zaplątały się w pajęczą sieć
Lutowego dnia,
Czas okazał się być czarnym pająkiem,
Z wielkim krzyżem na grzbiecie…

Chciałbym, żebyśmy zamieszkali na wieży Babel…
A gdy ona runie, my runiemy w siebie,
Spalimy się jak motyle oglądane pod słońce.

autor

Obywatel MM

Napisany: 2007-03-11 Dodano: 2007-03-11 21:10:07

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie