Nocne miraże
I po co nam marzenia,
i po co z nimi gnać,
niech płyną po alejach,
by opaść jedną z gwiazd.
Za oknem wiatr się śmieje
z wczorajszych intryg dnia,
a my wtuleni w siebie
pójdziemy zaraz spać.
Nazajutrz tak jak zwykle
na wietrze zadrży liść,
obudzą się ulice
i zasną nocne ćmy.
Będziemy w swoim kinie
aktorom patrzeć w twarz,
być może będąc przy mnie
odczujesz to co ja.
I znowu bez narzekań
zostaniesz w moich snach,
potwierdzisz, że marzenia
są skryte w – ty i ja.
Nie zechcesz więcej szukać
tych spełnień ponad stan,
zostaniesz przy uczuciach
i tym co los ci dał.
12.02.2016 Mariola Sikorska
autor
Maria Sikorska
Dodano: 2016-02-13 20:11:50
Ten wiersz przeczytano 1502 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Bardzo ładny refleksyjny wiersz☺
Owszem płynnie. A dlaczego przecinek gdzieś się
śpieszy? Czy nie chce być świadkiem potwierdzeń?
P.S Miałam na myśli,nie tyle uczucia, co dojście
bliskich,
uczucia też bywa, że odchodzą, niestety.
Pozdrawiam
Płynnie się czyta, ładnie wszystko brzmi. Podoba mi
się.
Pozdrawiam
Ładny, płynne tekst,
wspaniale jak uczucia przy nas trwają, tak być
powinno,
czasem niestety odchodzą za wcześnie, wiem coś o tym.
Miłej niedzieli życzę :)
ach te miraże ach te marzenia wszystko tak szybko się
w ludziach zmienia
Pięknie tak razem :)
Marzenia skryte w ty i ja :) Marysiu bdb wiersz
Oby tak się stało. Rytmiczny i miły w odbiorze
wiersz. Pozdrawiam:)
...bardzo ładnie, rytmicznie, nastrojowo, widzę tu
zadowolenie, łagodność, nieco izolacji od tego co na
świecie, bo najważniejsze jest tu i teraz i bycie we
dwoje...
podoba mi się:)
Czasami nie doceniamy tego co mamy i dążymy do czegoś
innego.
Ładna życiowa refleksja.
Pozdrawiam:)
dziękuję...niektóre komentarze zamiast mnie przybić do
stołka i ekranu wywołują uśmiech...
ok, zerknę na wiersz rankiem, może coś zmienię, teraz
niech sobie płynie swoim korytem...kto wie, może będą
kolejne wpisy i coś wniosą?...albo mnie wyniosą:)
dzięki:)
"z dużej":)
Podoba mi się, w ten rytmiczny sposób wyrażona radość
z tego, co los dał:)
Zastanawiam się, czy nie lepiej w drugim wersie od
"i po co po nie gnać,"
brzmiałoby
"po co za nimi gnać?"
I następny wers z dżej litery.
A może w ostatnim wersie napisać
"tych, które los nam dał" zamiast
"i tym co los ci dał."?
Skoro wiersz zaczął się liczbą mnogą, to może tak samo
skończyć?
Miłego wieczoru.