non omnis memoriam
Krzyże,
słyszę
jak krzyczą:
Pamiętaj!
Inne, mogę przysiąc,
łkają: Przyjdziesz na cmentarz?
Ostatnie są jak kropka nad „i”.
Gdy nikt
nie przystaje,
szepczą: Zapomniałeś.
autor
DoroteK
Dodano: 2014-09-11 06:30:38
Ten wiersz przeczytano 2493 razy
Oddanych głosów: 78
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (83)
Świetna, wymowna i bardzo mądra melancholia,
pozdrawiam serdecznie.
Wymowny wiersz Dorotko :(
Chwila z refleksją...
Cała prawda o cmentarnych krzyżach. One mają swoją
wymowę....
przeczytałem ten wiersz w najlepszym z możliwych
terminów. zadumałaś mnie.
wspaniały wiersz, wspaniała refleksja.
Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
...pojednanie nie może być zapomniane;)
Dla mnie: Arcywiersz :) Trafił mnie.
Genialne i takie prawdziwe piękna forma tylko tyle ile
trzeba pozdrawiam
Lubię cmentarze, więc często przychodzę.
Pozdrawiam
u nas i tak jest zakorzeniona pamięć o zmarłych choć
często widać groby, na których nikt świeczki nie
zapalił od dawna:)
krzyż każdy poniesie wcześniej czy póżniej
pozdrawiam
malutko, a tak wiele, pozdrawiam:)
Bardzo dobra miniaturka.
Pozdrawiam serdecznie.