Nowe czasy
Mówią że czasy się zmieniają
a duch czasu zmienia człowieka
ja inaczej to widzę i pojmuję
to człowiek tworzy nowe czasy
później sam siebie reformuje
Mówiąc wreszcie - wolność
swawoli sobie gdzie popadnie
jak pies spuszczony z łańcucha
rozsądku i logiki w tym brak
gdy tryby tych nowych czasów
nakręcają seks i pieniądze
Zatraca się człowieczeństwo
buciorami miłość już deptana
człowiek pod człowiekiem
dołki kopie i rozpycha się
przy korycie - rzecz nieokiełznana
Dziwne to czasy i ta wolność
w której nie ma miejsca na
stabilność pracy uczuć i życia
Dokąd ten świat zmierza chyba na dno otchłani lub w paszcze dzikiego i nieznanego zwierza
autor
ESTERA60
Dodano: 2009-03-08 12:38:42
Ten wiersz przeczytano 613 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Wiersz nad którym warto się zatrzymać pełen przemyśleń
obserwacji życia na swoją głębię.
Reformacja w najbliższym czasie nie
przewidziana..powodzenia
Przykro stwierdzić,ale to prawda.
Tak masz rację, dziwne to czasy w których nie ma
stabilności uczuć ani pracy, w ktorych zatraca się
człowieczeństwo..
Ano dziwny... powtórzę za Niemenem i Tobą..
Tragizm ludzkiego istnienia i zagubienia w dzisiejszym
świecie. Świecie, którzy sami sobie stworzyliśmy.
Plus dla Ciebie ;)