Nowe okno

Świt zmarznięty, choć wcześniej dzień wstaje,
ptak o brzasku się zaniósł szczebiotem,
chłodnych ranków niemrawy trwa balet;
luty jeszcze ma szarą kapotę.

W starych liściach usnęły mi wiersze,
miłość frazą zakwilić nie zdoła.
Wiatr powtarza zimowy wciąż refren,
barwne myśli zgubiły się wczoraj.

Nie dowierzam gawronom i srokom;
przybądź marcu, nie pozwól mi skostnieć.
Zakończ szarość i otwórz szeroko
nowe okno – z widokiem na wiosnę.

autor

Irka

Napisany: 2014-02-15 Dodano: 2014-02-18 19:51:01

Ten wiersz przeczytano 2614 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie