o, matko!..jakie to życie jest...

Budzę się rano…..och, jak ja żyję!
Słoneczko wstaje też uśmiechnięte.
I nikt pode mną dołków nie ryje…
O matko!, jakie to życie jest piękne!

Jedni do drugich się uśmiechają.
I nawet los się do wszystkich śmieje.
Ludzie radośni…..i pracę mają.
Boże kochany!.....co to się dzieje!?

I szef jest ze mnie zadowolony.
Premie, nagrody…same pochwały.
W dal uleciały chimery żony.
Żyć, nie umierać…w skowronkach cały"m.

Lecz cóż to?.....budzę się jeszcze raz?
Nie zamawiałem przecież dwóch budzeń.
Ach…..to ja śniłem,
że się budziłem.
W koło normalnie…jest piękny wrzask.
Oczy przetarłem…nie mam już złudzeń…

autor

yamCito

Napisany: 2006-09-12 Dodano: 2006-09-12 18:41:56

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie