Obciążona

***Takie juz jest życie***

Pod ciężką powieką rodzi się łza.
Ociężale wylewa się z granic oka.
Powoli spływa po stromym, choć gładkim policzku.
Droga wydaje się jej długa, zbyt długa.
Coś na niej ciąży.
Czyżby za duży bagaż doświadczeń?
W końcu krawędź,
jakieś wypuklenie,
rowek,
znów wzniesienie
i płynie dalej.
To były usta.
A po nich broda.
Już niedaleko.
Zawiesiła się?!
Dlaczego nie chcesz spaść?
Przecież takie twoje przeznaczenie.
Aby wylewać się i spadać!
A może nie wszystko zabrałaś na swoje ramiona?
Chcesz wrócić po resztę?
Nie możesz!
Grawitacja.
Podłoga.
Koniec.

autor

lala-13

Napisany: 2007-04-17 Dodano: 2007-04-17 21:54:05

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie