Obietnice (z cyklu Atlantyda)

Mówiłaś- Wielkie Słowo,
mówiłaś- życia Sens,
mówiłaś- życie Całe,
mówiłaś- Dusze dwie!
...wierzyłem Kolorom obrazów,
...wierzyłem w Przewodnika i Króla,
...wierzyłem, że dni Złe Przeminą,
...wierzyłem, że współ- Czujesz!
Myślałem...Miejsce mocy- Ziemia Święta,
myślałem...Wspólny obiad i Bóg,
myślałem...Jedna nam Droga,
myślałem...Tworzymy Cud!
...Gdy zmęczenie przygięło do ziemi,
...gdy ciało krzyczało Niemocą,
...gdy ramiona opadły Bezsilne-
...oczami Żebrałem pomocy...
Nie słuchałaś mojego Wołania,
nie w moje życie zapatrzona i...
Niezwykłego partnerstwa,
nie obudził kolejny świt...
...Dlaczego mówiłaś- Rozumiem,
...dlaczego mówiłaś- Odczuwam,
...dlaczego mówiłaś- Widzę Więcej,
...dlaczego więc- mnie Boli Dusza?
Czy sądzone nam Marzenia,
czy Tolerancja,
czy tylko Cel?
Czy Pojednania,
czy rozstania czas,
czy Egoizm pokonał nas?
...Rozżaleni Ekscentrycy,
...dawnych dni Wypominacze,
...w Noc Mistyczną- rozdzieleni!!!
...Czy zatańczą jeszcze Razem?

autor

Pielgrzym na skraju Drogi

Napisany: 2003-06-16 Dodano: 2005-06-30 19:30:48

Ten wiersz przeczytano 365 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie