Oblicza dwa

Podobne,a jednak tak różne,
Ogień - woda,
Biel - czerń,
Anioł - diabeł.
Kim więc jestem?
Wątłym listkiem delikatnie unoszącym się na wietrze?
Rozpaloną lawą czy poranną kawą?
Jasnym słońca promieniem?
Ciszą?
Rwącym strumieniem?
Niespełnionym marzeniem?
Nie wiem, nie wiem, nie wiem...
Ona czy ja?
Niepokorne serca dwa.
Teraz patrzę gdzieś w bezkresną dal i widzę, widzę, widzę swe oblicza dwa.

autor

kinga905

Dodano: 2010-10-12 17:25:51

Ten wiersz przeczytano 386 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie