OBLICZA SUMIENIA
zawsze czyń dobrze zło kołem omijaj
wznoś się mądrością nad inne stworzenia
miej w sercu miłość a wtedy zachowasz
czystość sumienia
wstań gdy upadniesz pod ciężarem
grzechów
idź drogą wiary lepszej ścieżki nie ma
raduj się życiem wszak zyskasz dla duszy
spokój sumienia
nie rób drugiemu co tobie niemiłe
otocz opieką dotkniętych cierpieniem
dobro niech będzie mottem i przesłaniem
kształtuj sumienie
życie u kresu wystawi rachunek
czy kiedyś zaznasz pełni ukojenia
zajrzyj w głąb siebie posłuchaj wyrzutów
głosu sumienia
autor
ewciaw1963
Dodano: 2011-10-18 08:39:23
Ten wiersz przeczytano 1080 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Przychodzi czas na rachunki sumienia, u mnie dziś też.
Tylko, że u ciebie życie, a u mnie już śmierć.
Rzeczywiście tak to jest jak w tym wierszu. Trudno w
tej sytuacji nie dać by było PLUSA!!!@
"zajrzyj w głąb siebie posłuchaj wyrzutów
głosu sumienia" - wzbudza do refleksji. Cieplutko
pozdrawiam + zostawiam
Bardzo ładnie i to wszystko prawda:)