Obojętność

Nie obchodzi mnie wasze zbawienie
grzechów przed majestatem odkupienie.

Nie obchodzą mnie wasze słabości
dzięki którym tworzycie zasad mnogości.

Nie obchodzi mnie wasza moralność
w której morzu zasad sami toniecie
jak na otwartym oceanie Titanic
uderzacie o górę lodową własnych ambicji
próbujecie się przebić przez obojętność innych
sami będąc lodowcem szukacie winnych
by zachłysnąć się wodą cudzej krzywdy.

Nie obchodzą mnie wasze cierpienia
na których fundamentach można by wybudować
World trade center stający w płomieniach.

Nie obchodzi mnie wasza religia
na której to tarczy niesiecie własne obawy
dobro czy zło, miłość czy nienawiść
subiektywne wybory którym podlegacie
w zasadach chaosu prawdy
z opaską na oczach szukacie
dokonując wyborów na oklaski czekacie
wasza percepcja krwawi poległa w walce
przebita ostrzem waszej woli
gdzie prawda z kłamstwem tańczy tango
gdy horyzont w ogniu stoi
pożar rozprzestrzenia się w takt muzyki
której to dyrygent wymknął się wam z pod kontroli
każdy z nas jest melodią, zapisem nutowym
instrumentem który określa własną świadomość.

Nie obchodzi mnie zmysłów waszych wymiar
jestem milczeniem którego słońcem mowa
zimnym księżycem na niebie waszych lęków
obojętności szlakiem w lesie waszych szeptów
wojną nie mająca początku ani końca
bogiem bez twarzy w lustrach prawd waszych
człowiekiem żyjącym inaczej ?

autor

Sarcatriel

Napisany: 2000-06-19 Dodano: 2007-01-24 03:06:22

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie