Obok siebie
Skaleczyć ciało – po co?
Żeby zabić owo, co w duszy uwiera.
Śmierć jest absurdem – nie, jest
heroizmem,
czy da ukojenie? Może być daremna.
Trzeba wiedzieć jak wrócić, zrozumieć
siebie.
Trudne to, jak aspekty niedorzecznej
wiary.
Wymknąć się spod kontroli, własne ja
oszukać,
być obok siebie, albo w rozdwojonej
jaźni.
Cierpieć tylko w połowie i szukać przyjaźni
z sobą,
kiedy oczy mrą puste, a zmartwiałe serce,
jeszcze się kłopocze.
A gdy zwiodło szukanie w sobie i w
ludziach,
liczy się tylko to - co obroni przed
słabością chwili.
Żeby się było, bo przecież się jest.
Villainku78, nie zjadło tym razem, ma być zwiodło :) Najserdeczniej na świecie dziękuję wszystkim za piękne komentarze i za to, że tak ich duuużooo.
Komentarze (23)
Wiersz smutny bardzo, ale przemawiający:)Życzyć trzeba
dużo, dużo siły.Pozdrawiam.
smutny wiersz...życie ma wiele dróg i staramy się
wybrać te właściwe...śmierć nigdy nie jest dobrym
wyborem...pozdrawiam
smutno dzisiaj u ciebie Julka...czasami nachodzą nas
takie myśli..i nie wiedząc dlaczego zrozumieć je
trudno...ale ty masz swój świat swoje piękne
wiersze..tutaj chowasz swoja duszę ..tutaj wylewasz
swoją katuszę...wzruszył mnie ten wiersz...bardzo...
Jakoś smutno mi się robi jak czytam twój wiersz.
"Żeby się było", trudne czasem bywa zrozumienie
własnych myśli.. Pozdrawiam po sąsiedzku -:)
piękne słowa czasami tak trudno być ze sobą ale o tym
chyba wiedzą tylko nie liczni a mnie łezka się kręci
dlaczego ? wiem tylko ja wzruszył mnie twój wiersz
Cierpieć w tylko w połowie, ale jak to zrobić ?
Właśnie, żeby się było. Czasami to trudne być z kimś
blisko mając tą osobę w zasięgu ręki. Ciekawe słowa,
warte uwagi. Pozdrawiam:)