Obraz w złotej ramie
życiowe pejzaże krętych dróg
pokryły twarz i serce
a jesień babim latem tka
myślom srebrne kobierce
to przyszedł czas by obraz ten
oprawić w złote ramy
paletą wspomnień dobrych i złych
a życiem malowanych
jasnym pastelem
marzeń czas
co bajką i spełnieniem
zostawił ślad odpłynął w dal
subtelnie z cichością jesienną
krwistą czerwienią
miłości dar
co w duszy ogniem płonie
największy skarb i życia sens
dwa serca połączone
zielenią wiosnę
co nadzieją
nieustającą była
to ona nam w trudny czas
wątpić nie pozwoliła
błękitem niebo
srebrnych lśnięć
zwiastunem dni pogodnych
ze złotym słońcem uśmiechem tęczy
szczęściem nieustającym
czerń to plamka
niewielkim cieniem co sie zakradła nocą
bogata w siłę pokonam zło
wzmocniona Wiarą
z Bożą pomocą
Komentarze (56)
Z optymizmem i wiarą wszystko idzie
dobrze...Pozdrawiam serdecznie...
Piękny obraz"dwa serca połączone"
Miłego wieczoru:)
refleksyjnie, poetycko i z wiarą.
pozdrawiam :)
Karmarg" ..piękny wiersz ..ale nie dziwi przecież Twój
..czwarta zwrotka zachwyca ..z uśmiechem źyczę miłej
niedzieli
Pozachwycałam się po raz wtóry,
miło być czytaną prawda Marianko?
Chyba każdy tak ma:)
Miłej reszty niedzieli i nadchodzącego tygodnia życzę
:)
Tak, z wiarą i Bożą pomocą, można wiele.pięknie.
Pozdrawiam:)
serdecznie dziękuje nowym czytelnikom za miłe
odwiedziny oraz komentarze:-)
Witaj,
całe bogactwo życia ujęłaś w tym utworze.
Niech się ludziom darzy... i nam przy okazji też.
Miłej niedzieli.
Serdecznie pozdrawiam.
Piękny, wspomnieniowy wiersz:)
Serdeczności Marianko:)
a jesień babim latem tka
myślom srebrne kobierce-widzieć to i do tego wierszem
to wielka sztuka-pory roku "piórem" pisane
Cudo :)
serdecznie pozdrawiam
Najważniejsza wiara,bo to ona czyni cuda.
To jest bardzo ciekawe wiersz pozdrawiam serdecznie:)
Ladnie i wiele optymizmu, podoba sie wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Witaj Marianko:)
Z wielką sympatią czytałem:)
Pozdrawiam:)