Obrazek znad Wisły
obudziłeś we mnie kobietę
w pewien ciepły dzionek czerwcowy
miałam wtedy sukienkę z perkalu
i scenariusz na życie gotowy
tłumaczyłeś coś mi zawile
o istnieniu dowodów na miłość
nie słuchałam zamarłam przez chwilę
a nieznane tak bardzo kusiło
dziś pamiętam szczegóły dokładnie
lampa stół obraz nad fortepianem
i ten zgiełk dochodzący przez okno
twoje oczy z rozkoszy pijane
jeszcze teraz powracam myślami
widzę Wisły zielone wody
wciąż żałuję że nie można wrócić
do tych czasów gdy człowiek był młody
Komentarze (8)
Wspomnienie ożyło i stało się jeszcze piękniejsze
dzięki Twojemu wierszowi. Namalowałaś wierszem
wzruszający obraz - wspomnienie.
hmm...ważne, ze mamy pamięć dzięki niej można
wrócić..... Ciekawy wiersz
chyba każdy z nas tęskni za chwilami...gdyby
tak...jeszcze raz móc wrócić....oj życie ...dobry
wiersz ....
Wiersz rytmiczny płynny ...miło jest wrócić do dawnych
chwil i powspominać
No cóż,przeszłości żaden cud nie wróci ale szczęśliwy
ten.kto nosi w sercu takie wspomnienia.Bardzo piękny
regularny wiersz pełen emocji....+
Ładny, refleksyjny wiersz. Nic dodawać nie trzeba.
Jka bardzo chciałoby sie buć ciągle młodym. Marzenia
chyba wszystkich ludzi na tej ziemi. Ale cóż ,
niestety to niemożliwe.Szczery przekaz mysli, prosto z
zycia.
wiersz bardzo rytmiczny, wracamy wspomnieniami do
ulotnych chwil które niezmiennie kojarzą sie z
młodością