Obrazki lutego...

Po wielkiej zamieci nastał dzień słoneczny
i w mig stopił zaspy wciskając śnieg w błoto,
serce dzisiaj bije już z większą ochotą,
bo dzień się wydłuża w porządku przedwiecznym.

Z podniesionym czołem do sadu zajrzałem,
by znaleźć choć mały okruch wiosenności,
poczuć w płucach powiew ciepła i radości,
z tą nadzieją w sercu znaków wyglądałem.

Jakież było moje wielkie zadziwienie
ujrzawszy magnolię w pąki obleczoną,
w niej malwę uschniętą w koronę wplecioną,
którą wiatr potrząsał sypiąc w krąg nasienie.

Dalej za altaną ciemiernik mnie witał,
nazywany często białą różą zimy,
tuż obok przebiśnieg pędami drobnymi
w sieci niewidzialne ciepło słońca chwytał.

Wróciłem do domu dziwnie odmieniony
i chociaż wiedziałem, że to czas zimowy,
a mróz znów przyrodę zakuje w okowy,
to takim widokiem jestem pokrzepiony...

autor

M.N.

Napisany: 2021-02-24 Dodano: 2021-02-24 08:38:33

Ten wiersz przeczytano 1467 razy

Oddanych głosów: 51

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie