OBRAZY
OBRAZY
Spotykamy i odchodzimy,
zostają domy, puste pokoje słowa
zagubione takie obce.
Z fabryki czasu stare zdjęcia
tych których on już zatrzymał.
Będzie łatwiej może cieplej
gdy zobaczę jeszcze raz
wszystkich z tego marzenia,
słyszę śmiech gwiazd za oknem.
Obrazy które zostały,
dlaczego ukryte są w pustych domach
a ja nie mogę wejść, stoję a może klęczę
słyszę bicie swojego serca
w zagubionej ciszy….
autor
Krzysztof42
Dodano: 2015-07-19 10:48:09
Ten wiersz przeczytano 1382 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Wzruszajacy , bardzo na tak - urokliwie pozdrawiam
Bardzo ładna melancholia.Pozdrawiam:)
Dobry wiersz Krzysztofie:))
ciekawie z melancholią ... zatrzymane w czasie
pozdrawiam:-)
Ladna melancholia. Miłego dnia :-)