Obrońcy dwaj

Bajka dla wnuczki Ewuni.

Siądźcie wygodnie dzieci kochane,
a ja rozpocznę swoje bajanie,
dziś wam opowiem o królewiczu,
co w pojedynkach stawał bez liku.

zawsze w obronie słabych i biednych
dobywał miecza, taki był dzielny,
razu pewnego jadąc po drodze,
dostrzegł, ktoś stoi na jednej nodze.

konia zatrzymał, zjeżył się srodze,
za krzywdę tego na jednej nodze,
gotów się bić do pierwszej krwi,
lecz ten spokojnie unosząc brwi

zapytał grzecznie rycerza w zbroi
- czemu od razu sięgasz do broni,
tu nie potrzeba walki na miecze,
nic mi nie grozi, dobry człowiecze,

wiedzą to wszyscy, na jednej nodze
stoi strach i chce wyglądać srodze
by płoszyć szpaki z drzewek czereśni,
stróżuję we dnie, w nocy też nie śpię

opuść swój miecz dzielny rycerzu,
ugoszczę ciebie na mej wieczerzy,
choć twej obrony nie potrzebuję
plackiem z czereśnią cię poczęstuję

jeszcze ci powiem, waleczny jesteś
lecz ja tu chronię w sadzie czereśnie,
to moja praca, którą szanuję,
za twoją dzielność ślicznie dziękuję...

autor

jozen

Napisany: 2018-11-28 Dodano: 2018-11-29 06:30:03

Ten wiersz przeczytano 1508 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie