O obrotach sfer - nie-bieskich

wiersz dedykowany Małżonce - dziś Małgorzacie S.

***
W sercu – miła Małgosiu!
- Czy to – moja wina?
Głupi byłem - "jak polak"
- trociny-m miał w głowie.

Ty – mi powiedz
co skutek,
a co jest przyczyna?!
(Co boskie – oddam Bogu!
- Co królewskie – Tobie.)

Dla Ciebie ma modlitwa,
rąk praca
i trud.

Do Ciebie – „witaj” – mówię
dla Ciebie
- dobranoc.

A byłaś – jak Gwiazda,
co w krąg się obraca
- aż zjawił się... - Kopernik!
- I cóż?
– stał się cud.

… ok.1991r



A dzisiaj – wigilia – w samotnym mieszkaniu
wydaje się nieprawdziwa. Wybaczyłem wszystko.

Zegar już mi nie straszny... - choć bije ze ściany
i zatacza – stalówkami – raz po raz – kolisko.

Dni, minuty, godziny – w ochronie – powtarza...
- każdy dzień – na nowej kartce mego kalendarza

I nie wiem – ile kartek zostało... ( – pacierzy)
- do spotkania z Panem Bogiem, w którego-m zawierzył.

***
26.04.2014 r.

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2018-06-25 Dodano: 2018-06-25 10:40:00

Ten wiersz przeczytano 966 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie