Obserwacja

Siedzę i patrze...
Patrze na ten szary świat...
Pozbawiony barw...
Sama pośród tłumu ludzi...
Choć jest ich tak wiele...
Ale nie ma tej jednej...
Tej najważniejszej...przyjaciela...

Codziennie rano zakładam maskę...
By nikt nie wiedział jak jest naprawdę...
Niech myślą...
"Ona jest optymistką"...
Choć w głębi serca wiem...
Że tak naprawdę...
Nigdy tak nie będzie...

Siedzę i patrze na tych wszystkich ludzi...
Wszyscy uśmiechnięci i weseli ...
Zazdroszczę im...
Chyba nigdy tak szczerze się nie uśmiechnę...
W głębi serca wiecznie smutna ...
Ze łzami w oczach... które są zdolne...
W każdym momencie ujrzeć światło dzienne...

Siedzę i patrze w dal...
A za oknem deszcz...
Jak odbicie w lustrze
Uczuć mego serca...

autor

~SadGirl~

Napisany: 2009-11-05 Dodano: 2009-11-19 08:18:58

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie